Metamorfozy Claudii 2017 – przypadek pierwszy

Metamorfozy Claudii 2017 – przypadek pierwszy

Stomatologiczna opieka lekarska:

  • dr n. med. Monika Pordes M.Sc.
  • dr Witold Kuroczko M.Sc.

Pacjentka jest pogodną, pozytywnie usposobioną osobą, która lubi się uśmiechać, ceniąc sobie ponad wszystko dobre relacje z ludźmi. Jak sama mówi „uśmiech otwiera nam drzwi i pozwala nawiązywać kontakty”. Jej problemem, z którym borykała się od dłuższego czasu są ścierające się zęby i stale wykruszające się wypełnienia. Dodatkowo od pewnego czasu dokuczały jej, w tym zwłaszcza rano, dolegliwości w okolicach skroni. Problemy wiązała ze stresującą i odpowiedzialną pracą. Zapewne właśnie stres był największym destrukcyjnym powodem, w wyniku którego uszkadzała sobie zęby. Pomimo podejmowanych prób leczenia w dalszym ciągu miała dyskomfort, wynikający z postrzępionego i nieregularnego kształtu zębów. Coraz częściej powstrzymywała się od szerokiego uśmiechu, zdając sobie sprawę z konieczności zasłaniania buzi ręką.

Problem naszej pacjentki miał złożoną etiologię, w której stres był tylko jedną z przyczyn skracania i ścierania się zębów. Zaburzenia równowagi mięśniowej, ich nadmierna aktywność napięciowa i ruchowa to często wynik zaburzeń zgryzu i wad zębowych. Nieprawidłowo wyrznięte zęby mądrości, dysproporcje w rozwoju żuchwy do szczęki, nieprawidłowości w położeniu zębów oraz parafunkcje, to główne przyczyny zmian i zaburzeń w pracy stawów i mięśni, które prowadzą do przeciążenia i ścierania poszczególnych zębów. Dysfunkcje układu ruchowego narządu żucia objawiają się też często bólami mięśniowymi i stawowymi. Terapia choroby okluzyjnej i zaburzeń zwarciowych to często złożony proces, wymagający zespołowego leczenia ortodontyczno-chirurgiczno-protetycznego. Właściwa diagnoza pozwala na rozpoznanie i wyeliminowanie rozpoznanych nieprawidłowości.

 

 

Leczenie poprzedziliśmy dokładną analizą czynnościową i radiologiczną. Badania obejmowały analizę pracy stawów, rejestrację centralnego zwarcia, analizę cefalometryczną i tomografię stożkową stawów skroniowo- żuchwowych. Po diagnostycznym nawoskowaniu modeli zębów pacjentki (wax-up) i wstępnej ocenie planowanych zmian w wielkości i kształcie zębów w ustach pacjentki (mock-up), zdecydowaliśmy się na wariant stałej szyny okluzyjnej. Były to wykonane w technologii CAD/CAM pojedyncze uzupełnienia tymczasowe mocowane adhezyjnie na wszystkich zębach pacjentki. Uzupełnienia tymczasowe dawały możliwość bardzo przyjaznej dla pacjentki, estetycznej i czynnościowej ewaluacji nowych warunków zgryzowych.

Leczenie rozpoczęło eliminowanie próchnicy oraz usunięcie nieprawidłowo wyrżniętych 2 zębów mądrości. W dalszej kolejności skorygowany został nieregularny przebieg górnych dziąseł oraz nieprawidłowości leczenia endodontycznego. Kolejne etapy po 3 miesiącach adaptacji i korekty wykonanej stałej szyny okluzyjnej to żmudny proces wymiany wykonanych uzupełnień tymczasowych na pojedyncze konstrukcje całoceramiczne e.max (licówki, nakłady) i mikro ceramiczne kompozyty GC Gradia (onlay, overlay). Pani Małgosia już po założeniu uzupełnień tymczasowych odczuła wyraźną poprawę i pełny komfort z nowej wysokości zwarcia. Nabrała pewności siebie i nie miała żadnych ograniczeń w demonstrowaniu pięknego uśmiechu. Jej pogodne usposobienie i radość życia mają swoje potwierdzenie w odmienionych, lśniących bielą zębach.