Zastosowanie implantów eliminuje konieczność urazowego szlifowania zębów pod uzupełnienia w postaci mostów i zapobiega zanikowi nieobciążonej kości wyrostka zębodołowego, który to zanik manifestuje się nieestetycznym obniżeniem poziomu dziąseł i zanikiem naturalnego przebiegu wypukłości dziąseł. Zabiegu implantacji można dokonać zarówno bezpośrednio po usunięciu zęba, jak i w obszarach wieloletniego braku zębów. Należy jednak pamiętać o tym, że w miarę upływu czasu od usunięcia zęba, warunki kostne ulegają pogorszeniu, ze względu na zanik nieobciążonej kości. Warto więc uzupełniać brakujące zęby jak najszybciej. Pierwsze implanty zębowe wszczepił w połowie lat sześćdziesiątych prof. I.Brannemark wykorzystując właściwości tytanu – materiału, z którego wykonany jest implant. Tytan jest pierwiastkiem który jednocześnie:

• jest biozgodny (organizm nie traktuje go jako „obce ciało”) – samoistnie trwale zrasta się z kością w procesie osseointegracji
• jest niezwykle wytrzymały, przez co bez trudu znosi obciążenia jakim poddawane są korzenie zębów naturalnych.

Zaawansowane technologie i specjalistyczny sprzęt sprawiają, że implanty są dostępne prawie dla wszystkich. Jednak jak każdy zabieg, leczenie implantologiczne wymaga odpowiedniego planowania, wiedzy i umiejętności operatora oraz współpracy ze strony pacjenta. Rozwój implantologii pozwala na opracowanie procedur zwiększających przewidywalność zabiegu oraz zmniejszających dolegliwości pacjenta związane zarówno z samym zabiegiem, jak i okresem rehabilitacji pozabiegowej. Obecnie implantologia pozwala nam na zastosowanie stabilnych, estetycznych uzupełnień protetycznych.